Martine Harthoorn

Herken je dit?

Je staart voor je uit en denk eraan hoe ingewikkeld je leven voor je geworden is sinds de komst van de kinderen en alle sociale verplichtingen die daarbij horen. Je had het jezelf zo mooi voorgesteld en nu voelt je van binnen dat je steeds vaker de neiging hebt om terug te vallen in oude patronen en de verbindingen die je met veel moeite hebt opgebouwd weer te verliezen. Het doet pijn om dit te beseffen, het voelt ook alsof je de kinderen hiervan de schuld geeft en dit maakt dat je je tegenover hen schuldig voelt. Je voelt bovenal dat je de verbinding met jezelf weer dreigt te verliezen en daar heb je de afgelopen jaren al zoveel hulp bij gehad. Je dacht dat je dit achter je had gelaten.

Je wilt er altijd zijn voor je collega’s, vrienden en familie en uit ervaring weet je hoe fijn en helpend het is om een luisterend oor te hebben. Echter, de laatste tijd lukt het je, maar met moeite om echt met je volle aandacht aanwezig te zijn voor de mensen om je heen. Je merkt aan jezelf dat je je aandacht er moeilijk bij kan houden, je snel gespannen bent, je gedachten van het ene naar het andere gaan, je niet echt luistert. Het is allemaal teveel sinds de komst van de kinderen om op alle vlakken alles op orde te houden.

Eén van de kinderen komt thuis met een vriendinnetje en vraagt: Mam mag ze met ons mee-eten en nog even blijven vanavond? Inwendig zucht je, dit vind je veel te veel allemaal en je wilt ook niet altijd nee tegen je kind zeggen. Dit soort dingen kosten je veel energie en die energie heb je nu eigenlijk niet. Als je nee zegt, heb je een teleurgesteld en boos kind dat zegt: er mag bij ons ook nooit iets! Je baalt inwendig van dit gevoel, je had dit voor de kinderen er waren, toch achter je gelaten! Je had toch geleerd om je grenzen aan te geven en nee te zeggen op momenten dat het voor jou te veel is, nu besef je dat je kinderen wel heel vaak het antwoord nee krijgen en dat wil je dan ook weer niet. Dan maar weer over je eigen grenzen heen gaan?! Waar is de Tussenweg? Je weet het niet, je wilt zo graag die fijne moeder voor je kinderen zijn, maar dat gevoel zakt steeds dieper weg.

Het liefst zou je je op dagen dat je vrij bent je volledig terugtrekken in je eigen cocon. Wat zou het heerlijk zijn als dat eens kon. Je gedachten even stilzetten. Je lichaam even helemaal ontspannen zodat je die altijd zware last even niet op je schouders voelt. Gewoon even een paar uur geen deel nemen aan het leven. Net zoals je dat af en toe kon doen voor de kinderen er waren, je houdt zo veel van ze maar soms voelt het altijd maar zorgen en aanstaan als een zware last op je schouders en voel je weer dat je teruggetrokken wordt in de oude patronen van vroeger toen je regelmatig het gevoel had dat je het liefst iedereen van je af wilde slaan en alle verbindingen met de mensen om je heen verbreken, hoe veel je ook van ze houdt, het lukte je dan gewoon niet meer.

Je voelt het weer, je hart klopt wat sneller dan normaal, je nek en schouders zijn gespannen, het lijkt wel of je alles nodig hebt om jezelf bij dat donkere gat vandaan te houden, waar je weer in dreigt te vallen. Je voelt je zo moe, eigenlijk te moe om nog voor het eten te zorgen, de gesprekken van man en kinderen aan te horen en kinderen in bed te stoppen. O ja, een van de kinderen moet ook nog naar muziekles. Je zucht eens diep. Kon je, maar even tijd voor jezelf nemen, even ontspannen, even helemaal niets op je programma hebben. Dat lijkt er nooit meer bij de laatste tijd, er is altijd wel iets. Hoe doen andere ouders dit toch vraag je je af? Voelen die ook die zwaarte op hun schouders van het altijd maar zorgen en aanstaan? Waarom ben jij toch altijd veel gevoeliger voor die druk dan andere ouders dit lijken te zijn? Diep in je hart weet je het wel. Voor de kinderen er waren, voelde je deze zwaarte ook vaak en na de therapie heb je hier goed mee om leren gaan. Nu lijkt het of dit weer helemaal weggezakt is en je weer terugvalt in je oude patronen. Dat is wat je echt niet wilt!!

Martine Harthoorn
Martine Harthoorn

Hoe zou het voor je zijn als…

  • Je weer de fijne verbinding met jezelf en je kinderen voelt en je niet meer terugvalt in de oude patronen.
  • Je je wel die vrouw bent die er volledig voor de ander kunt zijn, zonder dat dat ten kosten gaat van jouw energie.
  • Je jezelf die goede moeder voelt, die grenzen aan mag geven zonder het gevoel te hebben dat ze haar kinderen iets te kort doet.
  • Je weet dat je af en toe behoefte hebt aan jezelf even terugtrekken en dit jezelf ook gunt en daar tijd voor vrijmaakt, zonder dat je daarbij het gevoel hebt dat je de verbindingen met de mensen om je heen wilt verbreken. Dat dit juist nodig is om er daarna weer volledig voor de ander te zijn.
  • Als je weet wat je toe kunt passen als je die zware gevoelens in je nek en schouders weer hebt, dat je begrijpt waar ze vandaan komen en hoe je ermee om kunt gaan.

Dat is mogelijk als je een half jaar met mij werkt. Ik leer je hoe je je oude patronen achter je kunt laten, zodat jij je wel die fijne vrouw en lieve moeder voelt die je zo graag wilt zijn!

Investering: € 1200,- incl. btw

In deze investering in jezelf zitten 8 coach-sessies van 2 uur, waarin ik je ga helpen overzicht te krijgen waar jouw oude patronen vandaan komen en hoe deze opgeslagen zijn in jouw lichaam. We gaan er samen aan werken om deze patronen te veranderen. Er komt ook huiswerk bij voor thuis om echt het gedrag aan te leren passen zoals jij dat graag wilt. Zodat jij echt kunt worden wie je graag wilt zijn.

Contact

Martine Harthoorn

Hoogaars 12 Arnemuiden

06-55168427

Belangrijke linkjes

KVK 83110828 (handelsnaam van praktijk Huize Harthoorn)

Privacyverklaring

Inschrijven nieuwsbrief

Social media

×